فرق کلایمر با داربست در چیست؟

چرا کلایمر بهتر از داربست می باشد؟

داربست هر سکوی کاری موقتی و مرتفع و ساختار پشتیبانی کننده آن است که برای نگهداری افراد ، مواد یا هر دو مورد استفاده می شود. از داربست در ساخت و سازهای جدید ، نوسازی ، تعمیر و نگهداری و تعمیرات استفاده می شود.

برای دیدن انواع داربست به ایمن کلایمر سر بزنید.

OSHA داربست ها را به سه نوع اساسی تقسیم می کند:

داربست های پشتیبانی شده ، که متشکل از یک یا چند سیستم عامل است که توسط اعضای سفت و سخت و تحمل کننده پشتیبانی می شوند ، مانند تیرها ، ساق ها ، قاب ها و ظروف محافظ.

داربست های معلق ، که یک یا چند سکو هستند که توسط طناب یا تکیه گاه بالای سر غیر سفت و سخت معلق هستند.

داربست های دیگر ، اصولاً بالابرها ، بالابرهای پرسنلی و مواردی از این دست. اینها بعضاً به عنوان وسیله نقلیه یا ماشین آلات در نظر گرفته می شوند ، اما می توان آنها را نوع دیگری از داربست های پشتیبانی شده دانست.

راه اندازی یا استفاده نادرست از داربست سومین مورد نقض OSHA است.

 OSHA تخمین می زند که تقریباً 2.3 میلیون کارگر ساختمانی (65 درصد صنعت ساختمان) در داربست کار می کنند.

اداره آمار کار گزارش می دهد که 72 درصد کارگران آسیب دیده در حوادث داربست در حوادث ناشی از پارگی یا تکیه گاه ، یا لیز خوردن کارگر یا سقوط آن توسط یک شی در حال سقوط آسیب دیده اند.

برای مطابقت با مقررات داربست OSHA ، کارفرمایان باید:

تمام داربست ها را طبق دستورالعمل سازنده بسازید.

سیستم های حفاظ نرده را در امتداد تمام طرفین و انتهای سکوها نصب کنید.

برای داربستهای بیش از 10 فوت بالاتر از سطح پایین ، حداقل از یکی از موارد زیر استفاده کنید

دسترسی ایمن به سیستم عامل های داربست را فراهم کنید.

از مهاربند متقاطع به عنوان وسیله دسترسی بالا نروید.

برای طراحی داربست های لوله ای و کوپلر که بیش از حد استاندارد تعیین شده توسط OSHA هستند ، همیشه از یک مهندس حرفه ای دارای مجوز در داربست استفاده کنید.

برای طراحی داربست ها از یک مهندس حرفه ای دارای مجوز و متخصص در داربست استفاده کنید

اطمینان حاصل کنید که داربست ها تحت نظارت یک فرد صالح برداشته می شوند ، جابجا می شوند ، از بین می روند و تغییر می کنند.

تاریخچه داربست؛ رسیدن به آسمان

داربست یک مکان دیدنی در سایت های ساختمانی و دسترسی به مناطق صعب العبور مانند سقف ها یا ساختمانهای چند طبقه در هر  شهر و کشور است.

 وقتی زندگی روزمره خود را طی می کنیم داربست ها

 حضوری کاملاً آشنا است.

از زمان ساخت اولین سازه ها در طول تاریخ از داربست استفاده می شده است  اما دقیقاً چه زمانی بوده است و تاریخچه داربست چیست؟

 در اینجا ما تاریخچه داربست را بررسی می کنیم و بررسی می کنیم که چگونه این صنعت به عنوان یک صنعت بی بدیل امروزه تبدیل شده است.

قدیمی ترین داربست

باستان شناسان شواهدی از داربست را در کنار نقاشی های غارهای پارینه سنگی در Lascaux در منطقه Dordogne فرانسه پیدا کردند که از 17000 سال پیش خیره کننده است. سوکت های موجود در دیوارها نشان می دهد که مردم پارینه سنگی ساختاری شبیه داربست طراحی کرده اند تا به مناطق دشوار دسترسی به نقاشی ها برسند و بدین ترتیب داربست متولد شده است.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصریان باستان از داربست چوبی برای ایجاد ساختمانهای مرتبط با اهرام استفاده کرده اند.

 مورخ یونانی هرودوت مینویسد:

در ابتدا ، آن را (هرم) با پله مانند پلكان ساختند. به این ترتیب آنها از زمین تا اولین پله پله بلند شدند. در آنجا آنها را روی داربست دیگری انداختند و با استفاده از آنها آنها را به مرحله دوم رساندند ... پایان کار از بالا آغاز شد و تا پایین ترین سطح به سمت پایین ادامه یافت. "

با گذشت زمان ، راهبان در دوران قرون وسطی به طور ویژه برای ساختن معابد و کلیساها با استفاده از داربست آموزش دیدند و روند "راهب داربست" تا قرن 20 ادامه یافت.

داربست در دوران مدرن

فقط در اوایل دهه 1900 بود که لوله های داربست فلزی همانطور که امروزه می شناسیم معرفی شدند. قبل از این تاریخ ، از طول بامبو مچاله شده با طناب کنف به عنوان روش ایجاد و نصب قاب داربست به طور گسترده استفاده می شد.

بامبو گرچه سبک بود ، اما به اندازه کافی محکم بود تا بتواند وزن کارگران و تجهیزات را تحمل کند و وزن و دوام آن به این معنی است که برای جمع آوری داربست و قرار دادن آن نیازی به ماشین آلات نیست.

روال استفاده از طناب برای بستن تیرهای چوبی بهم برای ایجاد ساختار داربست امروزه هنوز در سراسر کشورهای شرقی و حتی در بعضی از مناطق اسپانیا و ایتالیا مورد استفاده قرار می گیرد.

در دهه 1900 آقایی به نام دانیل پالمر-جونز (که اغلب او را باعنوان "پدربزرگ داربست" می شناسند) فهمید که تیرهای فلزی که برای داربست به تازگی معرفی شده اند ، وقتی به هم متصل می شوند با طناب تمایل به لغزش دارند.

او (به همراه برادرش دیوید) فهمید که مجموعه ای از تثبیت کننده های استاندارد روش بهتری برای ایمن سازی تیرهای چوبی و فلزی خواهد بود و پس از چندین آزمایش موفقیت های مختلف ، سرانجام آنها با "داربست های سریع" ارائه شدند که پایه و اساس از شرکت کراوات داربست سریع ثبت اختراع آنها.

اختراع آنها حتی منجر به اعطای قراردادی در سال 1913 برای بازسازی کاخ باکینگهام با استفاده از سیستم داربست جدیدشان شد!

اختراع اتصال جهانی

طراحی اتصالات پالمر-جونز بیشتر توسعه یافت و شش سال پس از اولین نمونه اولیه ، او "اتصال جهانی بهبود یافته" را اختراع کرد که به زودی به الگوی استاندارد مورد استفاده صنعت داربست تا امروز تبدیل شد.

استفاده از لوله های آب دو اینچ یک مرحله انقلابی در تاریخ داربست بود زیرا در استاندارد سازی ابعاد و قطعات منجر به ایمنی و پایداری بیشتر می شود (که این از پیش شرط های داربست است!). در کنار اینها ، تکنیک های جدیدی مانند مهاربندی مورب به تقویت ساختارهای دسترسی و کمک به بهبود ثبات ، به ویژه در ساختمان های بلند کمک می کند.

این نوآوری ها در داربست ها واقعاً انقلابی در خطوط چشم ما ایجاد کردند زیرا تیرهای فولادی منجر به ساختاری مستحکم تر می شوند که می توانند بالاتر از هر زمان دیگری ساخته شوند.

ساخت داربست در روزگار مدرن

وحشت جنگ جهانی دوم به این معنی بود که مناطق عظیمی از انگلیس بمباران شده و کل شهرها نیاز به بازسازی داشتند. گردآوری کشور کار بسیار بزرگی بود و زمان واقعی رونق کارگران و کارگران ساختمانی بود زیرا کار در آنجا بیشتر از تجار ماهر بود.

بسیاری از سایتها از کارگران غیرمتخصص برای یادگیری طنابها به عنوان کارگر داربست شاگرد غیر ماهر استفاده می کردند و مسئله ایمنی مسئله مهمی بود.

امروزه ما مقررات سختگیرانه ای برای کار داریم که همچنان نحوه کارکرد صنعت داربست را شکل می دهند و از اهمیت بالای ایمنی اطمینان حاصل می کنند.